падкі́нуць сов., в разн. знач. подбро́сить, подки́нуть;
п. ша́пку — подбро́сить (подки́нуть) ша́пку;
п. пыта́нне — подбро́сить вопро́с;
п. цэме́нту — подбро́сить цеме́нта;
п. валёнкі пад ла́ўку — подбро́сить (подки́нуть) ва́ленки под ла́вку;
п. дроў у пе́чку — подбро́сить (подки́нуть) дров в пе́чку;
п. дзіця́ — подбро́сить (подки́нуть) ребёнка;
п. тава́ру — подбро́сить (подки́нуть) това́ра;
п. на машы́не — подбро́сить (подки́нуть) на маши́не
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ніз (род. ні́зу) м.
1. низ;
у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;
ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;
падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;
2. только мн., см. нізы́;
не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;
нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́нна — муз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;
◊ з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сы́пацца несов.
1. прям., перен. сы́паться;
у я́му сы́паўся пясо́к — в я́му сы́пался песо́к;
з-пад мо́латаў сы́паліся і́скры — из-под мо́лотов сы́пались и́скры;
з усі́х бако́ў сы́паліся рэ́плікі — со всех сторо́н сы́пались ре́плики;
2. страд. сы́паться; см. сы́паць;
◊ і́скры з вачэ́й сы́плюцца — и́скры из глаз сы́плются;
пясо́к сы́плецца — (з каго) песо́к сы́плется (из кого)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
цячы́ несов.
1. в разн. знач. течь;
рэ́чка цячэ́ — ре́чка течёт;
кроў цячэ́ з ра́ны — кровь течёт из ра́ны;
гу́кі цяку́ць — зву́ки теку́т;
цячэ́ жыццё — течёт жизнь;
2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;
дах цячэ́ — кры́ша течёт (протека́ет);
◊ слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;
пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́ — посл. под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
кров м.
1. (прикрытие) по́крыва, -ва ср.; (покров) пакрыва́ла, -ла ср.; (полог) по́лаг, -га м.;
под кровом но́чи пад по́крывам (пакрыва́лам, по́лагам) но́чы;
2. (приют) прыту́лак, -лку м.; (пристанище) прыста́нішча, -шча ср., прыста́нак, -нку м.; (дом) дом, род. до́му м.;
оста́ться без кро́ва аста́цца без прыту́лку (без прыста́нку);
о́тчий кров бацько́ўскі дом;
3. уст., см. кро́вля.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вы́рвацца сов.
1. прям., перен. вы́рваться;
в. з рук — вы́рваться из рук;
в. з-пад прыгнёту — вы́рваться из-под гнёта;
2. (стремительно выйти наружу) вы́рваться;
по́лымя ~валася з ко́міна — пла́мя вы́рвалось из трубы́;
стогн ~ваўся з грудзе́й — стон вы́рвался из груди́;
3. (отделиться) вы́рваться, оторва́ться; (выскользнуть, выпасть) вы́дернуться;
гу́зік ~ваўся — пу́говица вы́рвалась (оторвала́сь);
цвік ~ваўся — гвоздь вы́дернулся
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
кама́нда ж., в разн. знач. кома́нда;
сло́вы ~ды — слова́ кома́нды;
рабі́ць па ~дзе — де́лать по кома́нде;
быць пад ~дай у каго́-не́будзь — быть под кома́ндой у кого́-л.;
сапёрная к. — сапёрная кома́нда;
к. карабля́ — кома́нда корабля́;
пажа́рная к. — пожа́рная кома́нда;
футбо́льная к. — футбо́льная кома́нда;
◊ далажы́ць па ~дзе — доложи́ть (донести́) по кома́нде;
як па ~дзе — как по кома́нде
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уле́гчыся сов.
1. уле́чься; уложи́ться;
у. спаць — уле́чься спать;
тут це́сна, усе́ не ўля́жамся — тут те́сно, все не уля́жемся;
2. (уплотниться под действием собственной тяжести) слежа́ться, улежа́ться;
се́на ўлягло́ся — се́но слежа́лось (улежа́лось);
3. (о пыли) осе́сть, уле́чься;
пыл улёгся — пыль осе́ла (улегла́сь);
4. перен. (успокоиться, ослабнуть) уле́чься, ути́хнуть;
ве́цер улёгся — ве́тер ути́х;
хвалява́нне ўлягло́ся — волне́ние улегло́сь (ути́хло)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
хвілі́на ж.
1. (короткий промежуток времени) мину́та, моме́нт м., миг м.;
2. (мера времени) см. міну́та;
◊ з ~ны на ~ну — с мину́ты на мину́ту;
у во́льную ~ну — в свобо́дную мину́ту;
у адну́ ~ну — в оди́н моме́нт;
пад уплы́вам ~ны — под влия́нием мину́ты;
спра́ва адно́й ~ны — мину́тное де́ло;
адну́ ~ну — одну́ мину́ту; оди́н моме́нт;
у гэ́ту ~ну — в э́тот моме́нт
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
горе́ть несов., в разн. знач. гарэ́ць; (о жжении — ещё) пячы́;
дрова́ горя́т дро́вы гара́ць;
щёки горя́т шчо́кі гара́ць;
горе́ть жела́нием гарэ́ць жада́ннем;
гори́т во рту пячэ́ ў ро́це;
гори́т лицо́ гары́ць твар;
◊
голова́ (душа́) гори́т галава́ (душа́) гары́ць;
де́ло (рабо́та) гори́т рабо́та гары́ць;
земля́ гори́т под нога́ми зямля́ гары́ць пад нага́мі;
не гори́т (не спеши) не гары́ць;
глаза́ горя́т во́чы гара́ць.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)