Verbum

лабіяліза́цыя, -і, ж. (спец.).

Вымаўленне некаторых гукаў з акругленнем выцягнутых губ.

|| прым. лабіялізацы́йны, -ая, -ае.

лабія́льны, -ая, -ае (спец.).

Утвораны з удзелам губ; губны.

Лабіяльныя зычныя.

|| наз. лабія́льнасць, -і, ж.

легкатра́ўны, -ая, -ае (спец.).

Які лёгка засвойваецца органамі стрававання.

Легкатраўныя прадукты.

|| наз. легкатра́ўнасць, -і, ж.

пая́рак, -рку, м. (спец.).

Воўна ад першай стрыжкі ягнят.

|| прым. пая́ркавы, -ая, -ае.

П. капялюш.

педэра́стыя, -і, ж. (спец.).

Палавая ненармальнасць: палавыя адносіны мужчыны з мужчынам.

|| прым. педэрасты́чны, -ая, -ае.

по́длетак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м. (спец.).

Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

праплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м. (спец.).

Тое, што і заплыў.

П. на пяцьсот метраў.

немета́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Хімічна простае рэчыва, якое не належыць да металаў.

о́птымум, -у, м. (спец.).

Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго-, чаго-н.

Тэмпературны о. чалавека.

о́смій, -ю, м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. о́сміевы, -ая, -ае.