томи́ть несов.
1. (мучить) му́чыць; (изнурять) мардава́ць; (морить) мары́ць; (утомлять) тамі́ць, стамля́ць;
томи́ть кого́-л. расспро́сами му́чыць каго́-не́будзь ро́спытамі;
томи́ть кого́-л. го́лодом му́чыць (мары́ць) каго́-не́будзь го́ладам;
2. кул. тушы́ць;
3. техн. тамі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рубе́ц I, -бца́ м., в разн. знач. рубе́ц;
ад ран на це́ле засталі́ся рубцы́ — от ран на те́ле оста́лись рубцы́;
у швы і рубцы́ во́праткі панабіва́ўся пыл — в швы и рубцы́ оде́жды наби́лась пыль
рубе́ц II, -бца́ м., анат., кул. рубе́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запра́вленный
1. (вставленный) уста́ўлены; (вложенный) уло́жаны, укла́дзены; (всунутый) усу́нуты, засу́нуты; (приделанный) прыла́джаны; (об одежде) увабра́ны;
2. (снаряжённый) нала́джаны, прыла́джаны; (приготовленный) падрыхтава́ны; (горючим) запра́ўлены;
3. кул. запра́ўлены, закра́шаны; (сметаной, молоком) забе́лены; (салом) засква́раны; (жиром) затлу́шчаны; (свиным, внутренним) зато́ўчаны; (мукой) падкало́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тушы́ць I несов.
1. (прекращать горение) туши́ть, гаси́ть; (свечу, лампу — ещё) задува́ть;
2. перен. туши́ть, гаси́ть;
т. гнеў — туши́ть (гаси́ть) гнев;
○ т. мяч — спорт. гаси́ть мяч;
◊ прыйсці́ све́чкі т. — прийти́ к ша́почному разбо́ру
тушы́ць II несов., кул. туши́ть;
т. бара́ніну — туши́ть бара́нину
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запра́вить сов.
1. (вставить) уста́віць; (вложить) улажы́ць, укла́сці; (всунуть) усу́нуць, засу́нуць; (приделать) прыла́дзіць; (об одежде) увабра́ць;
2. (снарядить) нала́дзіць, прыла́дзіць; (приготовить) падрыхтава́ць; (горючим) запра́віць;
3. кул. запра́віць, закра́сіць; (сметаной, молоком) забялі́ць; (салом) засква́рыць; (жиром) затлу́сціць; (свиным, внутренним) затаўчы́; (мукой) падкалаці́ць; см. заправля́ть 1—3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
томи́ться
1. (мучиться) му́чыцца; (страдать) паку́таваць; (изнывать) знемага́ць; (скучать) нудзі́цца;
томи́ться в тюрьме́ паку́таваць (му́чыцца) у турме́;
томи́ться тоско́й му́чыцца (знемага́ць) ад тугі́;
томи́ться в ожида́нии чего́-л. нудзі́цца (знемага́ць), чака́ючы чаго́-не́будзь;
2. кул. тушы́цца;
3. страд. му́чыцца; мардава́цца; мары́цца; тамі́цца; тушы́цца; см. томи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запра́вка ж.
1. (действие) устаўля́нне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; засо́ўванне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср., прыла́джванне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; падрыхто́ўка, -кі ж.; см. заправля́ть 1, 2;
2. (горючим) запра́ўка, -кі ж.;
3. кул. запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; забе́лка, -кі ж.; за́таўка, -кі ж.; по́дкалатка, -кі ж.; см. заправля́ть 3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
у́шко́
1. анат., уменьш.-ласк. ву́шка, -ка ср.;
2. (в иголке и т. п.) ву́шка, -ка ср.;
у́шко́ сапога́ ву́шка бо́та;
3. ушки́ мн., кул. ву́шкі, -шак;
ушки́ из пшени́чной муки́ ву́шкі з пшані́чнай мукі́;
◊
у́шки на маку́шке слых на семяры́х;
за у́шко́ да на со́лнышко погов. за ву́шка ды на со́нейка;
для ми́лого дружка́ и серёжка из ушка́ посл. для мі́лага дру́га і завушні́чка з ву́ха.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заправля́ть несов.
1. (вставлять) устаўля́ць; (вкладывать) укла́дваць; (всовывать) усо́ўваць, засо́ўваць; (приделывать) прыла́джваць; (об одежде) убіра́ць;
заправля́ть брю́ки в сапоги́ убіра́ць (засо́ўваць) штаны́ ў бо́ты;
заправля́ть огло́бли прыла́джваць агло́блі;
2. (снаряжать) нала́джваць, прыла́джваць; (приготовлять) падрыхто́ўваць; (горючим) запраўля́ць;
заправля́ть ла́мпу нала́джваць (наліва́ць) ля́мпу;
заправля́ть капка́н нала́джваць (прыла́джваць, падрыхто́ўваць) па́стку;
заправля́ть автомоби́ль запраўля́ць аўтамабі́ль;
3. кул. запраўля́ць, закра́шваць; (сметаной, молоком) забе́льваць; (салом) засква́рваць; (жиром) затлу́шчваць; (свиным жиром) зато́ўкаць; (мукой) падкало́чваць;
4. (быть заправилой) ару́даваць, верхаво́дзіць; (руководить) кірава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парI м. па́ра, -ры ж., мн. нет;
превраще́ние жи́дкости в пар ператварэ́нне ва́дкасці ў па́ру;
пары́ ка́мфоры па́ра ка́мфары;
мя́тый пар мя́тая па́ра;
отрабо́танный пар адпрацава́ная па́ра;
насы́щенный пар насы́чаная па́ра;
перегре́тый пар перагрэ́тая па́ра;
во́льный пар кул. во́льны дух;
от ло́шади идёт пар ад каня́ ідзе́ па́ра;
◊
на всех пара́х по́ўным хо́дам;
зада́ть па́ру даць ла́зню;
подда́ть па́ру падда́ць па́ры;
под пара́ми (в состоянии опьянения) прост. пад му́хай;
с лёгким па́ром з лёгкай па́рай;
пар вон дух вон.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)