нагарэ́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Даць нагар.

Кнот нагарэў за вечар.

2. безас., чаго. Расходавацца ў нейкай колькасці (пра паліва, электрычную энергію; разм.).

Нагарэла многа электрычнасці.

|| незак. нагара́ць, -а́е і нага́рваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., раі́цца; незак.

1. Утвараць новы рой.

2. Лятаць, збірацца роем.

3. перан. Паяўляцца ў вялікай колькасці (пра думкі, пачуцці, сны і пад.).

Думкі раяцца ў галаве.

|| наз. рае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).

Усыпаць, уліць, укласці куды-н. у вялікай колькасці.

У. многа гною ў глебу.

Столькі грошай убухалі за мэблю (перан.: патрацілі).

|| аднакр. убу́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., чаго.

1. Назапасіць нейкую колькасць чаго‑н. [Санітар] нагатаваў дробных паленцаў, збіраючыся раскладаць агонь на прыпеку. Колас.

2. Згатаваць у нейкай колькасці. Нагатаваць супу. □ З аленіны .. [Сушылаў] нагатаваў такіх смачных рэчаў, якіх я ніколі ў жыцці не еў. Шамякін.

3. Накіпяціць у нейкай колькасці. Нагатаваць вару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назаганя́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Загнаць, прымусіць увайсці куды‑н. у вялікай колькасці.

2. чаго. Убіць, увагнаць у што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Назаганяць кліноў.

назаганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-чаго.

Загнаць у вялікай колькасці куды‑н. Назаганяць цвікоў у сцяну. Назаганяць гусей у хлеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадгіна́цца, ‑аецца; зак.

Адагнуцца ў многіх месцах, кругом або ў вялікай колькасці. Паадгіналіся берагі бляхі. Паадгіналіся крукі на вешалцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панацяру́швацца, ‑аецца; зак.

Нацерушыцца ў многіх месцах, у вялікай колькасці. Пабялела сена на дарозе, што панацярушвалася з вазоў. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изоби́лие ср. бага́цце, -цця ср., даста́так, -тку м.;

изоби́лие проду́ктов бага́цце праду́ктаў;

прийти́ к изоби́лию прыйсці́ к даста́тку;

наступи́ло изоби́лие прыйшло́ бага́цце;

име́ть всего́ в изоби́лии мець ва ўсім даста́так, мець усяго́ ў даста́тку, мець усяго́ ў вялі́кай ко́лькасці;

у нас в изоби́лии расту́т лека́рственные тра́вы у нас у вялі́кай ко́лькасці расту́ць ле́кавыя тра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насла́ць¹, нашлю́, нашле́ш, нашле́; нашлём, нашляце́, нашлю́ць; нашлі́; насла́ны; зак.

1. каго-чаго. Прыслаць у нейкай колькасці.

Н. падарункаў.

2. што і чаго. Напусціць на каго-н. няшчасце, бяду і пад.

Н. хваробу.

|| незак. насыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недахо́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Памылка, хіба; недасканаласць чаго-н.; адмоўная рыса ў каго-н.

Выявіць недахопы ў рабоце.

2. Адсутнасць неабходнай колькасці каго-, чаго-н.; патрэба ў кім-, чым-н.

Н. урачоў.

Н. будаўнічых матэрыялаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)