Verbum

ле́нінскі, -ая, -ае.

Створаны У. І. Леніным, уласцівы У. І. Леніну, які адносіцца да паслядоўнага ажыццяўлення прынцыпаў ленінізму.

Л. стыль.

парасілавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Які мае адносіны да ператварэння цеплавой энергіі пары² ў механічную.

Парасілавая ўстаноўка (паравы кацёл і рухавік).

паро́дны, -ая, -ае (спец.).

Які належыць да выведзеных, палепшаных парод (у 1 знач.), пародзісты.

Пародная жывёла.

|| наз. паро́днасць, -і, ж.

паспяхо́вы, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе поспех, удалы.

Паспяховае асваенне тэхнікі.

Паспяхова (прысл.) выканаць абавязацельствы.

|| наз. паспяхо́васць, -і, ж.

патарча́ка і патырча́ка, -і, ДМ -ча́цы, мн. -і, -ча́к, ж.

Востры прадмет, які тырчыць адкуль-н.

Наткнуцца на патырчаку.

пато́мны¹, -ая, -ае.

1. Які ад роду належыць да якога-н. саслоўя (уст.).

П. дваранін.

2. Карэнны, спрадвечны.

П. лесаруб.

пату́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць.

Патухлая зорка.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

Патухлыя вочы.

пая́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Клоўн, блазен (уст.).

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоўн.

перакана́ўчы, -ая, -ае.

Які прымушае паверыць у правільнасць, праўдзівасць чаго-н.; пранікнуты сілай перакананасці.

П. факт.

|| наз. перакана́ўчасць, -і, ж.

перасо́хлы, -ая, -ае.

1. Празмерна сухі.

Перасохлае сена.

Перасохлыя губы.

2. Які стаў бязводным.

Перасохлая рачулка.

|| наз. перасо́хласць, -і, ж.