Verbum

дзяк, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

У праваслаўнай царкве: ніжэйшы служыцель, які не мае ступені свяшчэнства.

|| прым. дзяко́ўскі, -ая, -ае.

дуда́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Музы́ка, які іграе на дудзе.

Пайшлі дудары і песню павялі.

Д. дудару дарэмна іграе.

дывідэ́нд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбытак, які атрымліваецца акцыянерамі прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу.

|| прым. дывідэ́ндны, -ая, -ае.

дэклама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выступае з дэкламацыяй; той, хто дэкламуе.

|| прым. дэклама́тарскі, -ая, -ае.

Дэкламатарскае майстэрства.

жаля́зка, -а, мн. -і, -аў, н. (разм.).

1. Лязо гэбля, фуганка і пад.

2. Прас, які награваюць на агні (уст.).

жгу́цік, -а, мн. -і, -аў м.

1. гл. жгут.

2. Орган руху ў прасцейшых арганізмаў, які мае выгляд тонкай ніці.

жыцце... (а таксама жыцця...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да жыцця, напр.: жыцценебяспечны, жыццеўстойлівасць, жыццеўладкаванне.

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.

праслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

Прабыць які-н. час служачы, у дзеянні, карыстанні.

П. пятнаццаць гадоў.

Боты праслужылі тры сезоны.

прачака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што і чаго.

Правесці які-н. час у чаканні.

Дарэмна прачакаў увесь вечар.