адціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для адціскання. Адціскальны прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыжа́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для ператварэння газаў у вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архірэ́й, ‑я, м.

Агульная, неафіцыйная назва для епіскапа, архіепіскапа, мітрапаліта.

[Ад грэч. archieréus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заго́ртачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для загортвання чаго‑н. Загортачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для закаркоўвання. Закарковачны матэрыял. Закарковачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для залачэння. Залацільны прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для заліўкі чаго‑н. Залівачныя формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, лрызначаны для замацавання, які замацоўвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́лачніца, ‑ы, ж.

Футляр або падстаўка для карабпа з запалкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для запарвання. Запарны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)