блю́мінг, ‑а, м.

Магутны пракатны стан для абціскання сталёвых зліткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзяля́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдзялення рэчываў арганізмамі. Выдзяляльныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выключа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выключэння чаго‑н. Выключальны ключ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для выпілоўкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рнік, ‑а, м.

Самец, пакінуты для разводу патомства. Жарабец-вытворнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вышывання. Вышывальныя ніткі. Вышывальная іголка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяза́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вязання. Вязальныя пруткі. Вязальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаразмеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рэгуліроўкі, размеркавання газу. Газаразмеркавальная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галавало́мны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі складаны, цяжкі для разумення. Галаваломная задача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціска́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне для адціскання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)