ваеннаслу́жачы, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альфо́нс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў алтары, ззаду прастола. Запрастольны абраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны на акне, каля акна. Нааконная разьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагалёначны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на галёнцы, накладваецца на галёнку. Нагалёначныя шчыткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагры́жнік, ‑а, м.

Павязка, якая сцягвае і падтрымлівае месца, дзе знаходзіцца грыжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надабало́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны над абалонай (у 1 знач.); надпоймавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны вышэй берага, пад берагам. Надбярэжныя ўзгоркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгло́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца вышэй глоткі, гартані і стрававода. Надглотачны вузел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгру́дны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны над грудзьмі, вышэй грудзей. Надгрудныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)