Verbum

аднаскла́д, -у, -дзе, м. (спец.) Найпрасцейшы від алгебраічнага выразу элементарнай алгебры; прыватны выпадак мнагаскладу.

адсто́йнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Басейн або рэзервуар, у якім адстойваецца вадкасць.

рэдукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Падвергнуць (падвяргаць) рэдукцыі.

рэпты́лія, -і, мн. -і, -лій, ж. (спец.).

Тое, што і паўзун (у 3 знач.).

сазлу́чаны,

У выразе: сазлучаныя сасуды (спец.) — сасуды, злучаныя адзін з другім у ніжняй частцы.

седлава́нне, -я, н.

1. гл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь (спец.).

Паходнае с.

семянні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Мужчынская палавая залоза.

|| прым. семянніко́вы, -ая, -ае.

сенсо́рны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з пачуццямі, з органамі пачуццяў.

Сенсорнае выхаванне.

Сенсорная рэакцыя.

складкава́ты, -ая, -ае (спец.).

Утвораны складкамі, са складкамі.

Складкаватыя горы.

|| наз. складкава́тасць, -і, ж.

слепаглуханямы́, -а́я, -о́е (спец.).

Пазбаўлены зроку, слыху і нямы.

Школа-інтэрнат для слепаглуханямых (наз.).