інкуба́тар, ‑а, м.

Апарат для штучнага вывядзення птушанят з яец.

[Ад лац. incubare — выседжваць птушанят.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэгра́тар, ‑а, м.

Прыбор для механічнага вылічэння плошчаў і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іў, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для перадачы голасу каня пры брыканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какафані́чны, ‑ая, ‑ае.

Непрыемны для слыху; сумбурны, немілагучны. Какафанічная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменячо́сны, ‑а я, ‑ае.

Прызначаны для абчэсвання каменю. Каменячосны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналаачышча́льнік, ‑а, м.

Машына для ачысткі арашальных і асушальных каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каналакапа́льнік, ‑а, м.

Машына для капання арашальных і асушальных каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́ль, ‑і, ж.

Спец. Пасудзіна з порыстых матэрыялаў для капеліравання.

[Ням. Kapelle з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генераты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для размнажэння. Генератыўныя клеткі.

[Ад лац. genero — нараджаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глістаго́нны, ‑ая, ‑ае, м.

Прызначаны для выдалення глістоў (пра лякарства).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)