Verbum

заме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што і са злуч. «што», «як». Убачыць, угледзець.

З. удалечыні агеньчык. 3., што слухачы стаміліся.

2. каго-што. Адзначыць у памяці, запомніць, памеціць, прымеціць.

З. падазронага чалавека.

З. дарогу ў лесе.

адхадзі́ць², -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак. (разм.).

1. Скончыць, перастаць хадзіць.

2. што. Прахадзіць куды-н., дзе-н. пэўны час.

3. што. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.

А. ногі.

4. каго-што. Адлупцаваць, набіць.

А. дзягай.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

узіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. у каго-што. Вельмі ўважліва, напружана глядзець куды-н., на каго-, што-н.; углядацца.

У. ў далячынь.

У. ў твар.

2. у што. Разглядаць сябе ў чым-н., глядзецца ў што-н.

У. ў люстэрка.

павыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. спацелыя твары.

2. што. Вышмуляць што-н. у многіх месцах.

П. локці.

ма́цаць, ма́цаю, ма́цаеш, ма́цае; незак.

1. што. Датыкаючыся, распазнаваць што-н., упэўнівацца ў чым-н.

М. пульс.

2. каго-што. Шукаць вобмацкам.

М. ракаў.

|| наз. ма́цанне, -я, н.

пачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што і без дап. Правесці некаторы час, чытаючы што-н.

П. кніжку.

Думаю вечарам п.

2. што. Прачытаць.

Раю п. гэты раман.

успамяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што, пра каго-што і з дадан. (разм.).

Тое, што і успомніць.

|| незак. успаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

павыстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

П. валасы.

паддзе́ць¹, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак., што.

Тое, што і пададзець.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ла́сіца, -ы, мн. -ы, -сіц, ж.

1. Тое, што і ласка².

2. Тое, што і ласіха.