Verbum

га́ма-прамяні́, -нёў, адз. га́ма-праме́нь, -я, м. (спец.).

Тое, што і гама-выпрамяненне.

айкані́мія, -і, ж. (спец.).

Сукупнасць айконімаў пэўнай тэрыторыі.

А.

Віцебшчыны.

|| прым. айканімі́чны, -ая, -ае.

амартызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) амартызацыю.

ату́, выкл. (спец.).

Каманда сабакам на паляванні, якая азначае: бяры, лаві, хапай.

Ату яго!

аўцама́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Авечка, якая дае прыплод.

ашалёвачны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з ашалёўкай, прызначаны для ашалёўкі.

А. матэрыял.

Ашалёвачныя работы.

ашы́ек, ашы́йка, мн. ашы́йкі, ашы́йкаў, м. (спец.).

Частка мясной тушы, што прылягае да шыі.

аберто́н, -у, м. (спец.).

Дадатковы тон, які надае асноўнаму гуку асобае адценне або тэмбр.

адбуксі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак., што (спец.).

Адвесці на буксіры.

А. баржу.

аддзяля́льны, -ая, -ае (спец.).

Які служыць для аддзялення чаго-н. ад другога.

А. шчыт.