бесперапы́нны, -ая, -ае.

Які адбываецца без перапынкаў, пастаянна.

Б. гул матораў.

Дождж ідзе бесперапынна (прысл.).

|| наз. бесперапы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блізару́кі, -ая, -ае.

1. Які дрэнна бачыць на далёкую адлегласць.

2. перан. Недальнабачны.

Блізарукае рашэнне.

|| наз. блізару́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортжурна́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Журнал (у 1 знач.), які вядзецца ў час палёту на самалёце, касмічным караблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́жны, -ая, -ае.

1. гл. аблога (у 1 знач.).

2. Які пакрывае ўсё неба, зацяжны.

Абложная хмара.

А. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абта́лы, -ая, -ае.

Які абтаў, вызваліўся ад лёду, снегу (зверху, па краях) у выніку яго раставання.

А. бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абхо́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які даглядае ўчастак дарогі.

Дарожны а.

Пуцявы а.

|| прым. абхо́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аграпрамысло́вы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да сельскагаспадарчай вытворчасці, яе матэрыяльна-тэхнічнай базы і рэалізацыі яе прадукцыі.

А. комплекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзіночналі́кавы, -ая, -ае.

У выразе: адзіночналікавы назоўнікякі ўжыв. толькі ў форме адзіночнага ліку, напр.: хаўрус, туга, сорам, серабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапо́лы, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае адзнакі толькі аднаго полу (мужчынскага ці жаночага).

|| наз. аднапо́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рацыяналіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік, які займаецца рацыяналізацыяй вытворчасці, вытворчых працэсаў.

|| прым. рацыяналіза́тарскі, -ая, -ае.

Рацыяналізатарская прапанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)