пагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пагрузкі. Пагрузачныя работы. // Які прызначаны для пагрузкі. Пагрузачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́іскавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыіска; уласцівы прыіску. Прыіскавы гарадок. Прыіскавыя работы. Прыіскавы разведчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разгрузкі. Разгрузачныя работы. // Які служыць для разгрузкі. Разгрузачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мастацкай разьбы, прызначаны для разьбы. Разьбярныя работы. Разьбярны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхраніза́тар, ‑а, м.

Прыстасаванне, прызначанае для сінхранізацыі якіх‑н. працаваў або работы механізмаў. Сінхранізатар электрычных машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суднапад’ёму, служыць для пад’ёму суднаў. Суднапад’ёмныя работы. Суднапад’ёмны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тралёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тралёўкі. Тралёвачныя работы. // Прызначаны для тралёўкі. Тралёвачны трактар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабата́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства.

2. Замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н. ухіленнем ад удзелу ў ім ці свядомым нядобрасумленным яго выкананні.

Справа даходзіла да свядомага сабатажу.

|| прым. сабата́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца², -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знасіцца ад працяглай работы (спец.).

Шасцярня ўжо спрацавалася.

2. Змучыцца, страціць сілы, здароўе ад цяжкай працы, стаміцца.

Спрацавалася за сваё жыццё.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зме́ннасць ж.

1. (форма организации работы по сменам) сме́нность;

2. изменя́емость;

з. часці́н мо́вы — изменя́емость часте́й ре́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)