щети́на ж., прям., перен. шчаці́нне, -ння ср., шчэць, род. шчэ́ці ж.;

свина́я щети́на свіно́е шчаці́нне, свіна́я шчэць;

во́лосы щети́ной валасы́ шчаці́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часа́ць¹, чашу́, чэ́шаш, чэ́ша; чэ́шам, чэ́шаце, чэ́шуць; чашы́; часа́ны; незак.

1. каго-што. Распраўляць, расчэсваць грэбенем (валасы).

Ч. валасы.

Ч. дзіця.

2. што. Ачышчаць валакно (ільну, канапель), воўну і пад. ад рэштак кастрыцы пры дапамозе спецыяльных металічных шчотак, грэбеня або часальных машын.

Ч. воўну.

3. Хутка, энергічна рабіць што-н. (ісці, бегчы, танцаваць і пад.); бойка гаварыць (разм.).

Хлопец бойка чэша ўпрысядкі.

|| зак. пачаса́ць, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чэ́шам, -чэ́шаце, -чэ́шуць; -чашы́; -часа́ны (да 3 знач.).

|| аднакр. часану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты.

|| наз. часа́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. часа́льны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Часальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць, загаіць. Залізаць рану.

2. Разм. Прычасаць, прыгладзіць языком поўсць (пра жывёлу). // перан. Вельмі гладка прычасаць. Залізаць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

някі́дкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не кідаецца ў вочы; няяркі. У чалавека, які вёў размову з Мядзведзевым, просты, някідкі твар з кірпатым носам, валасы старчаком. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазачэ́сваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зачасаць, прычасаць усё, многае. Пазачэсваць валасы.

пазачэ́сваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зачасаць, завастрыць усё, многае. Пазачэсваць калы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць гладкім, роўным. Валасы прыгладзіліся.

2. Разм. Прывесці ў парадак (сваю прычоску, адзенне); прыхарашыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхліста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і расхрыстацца. Дзяўчынка ўсё яшчэ бегла побач з канём, белыя льняныя валасы яе растрапаліся, зрэбная сукенка расхлісталася. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́цца сов., в разн. знач. зави́ться;

валасы́ завілі́ся — во́лосы завили́сь;

з. ў цыру́льні — зави́ться в парикма́херской;

кача́н ~ві́ўся — коча́н зави́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скубану́ць сов., однокр.

1. дёрнуть;

с. за валасы́ — дёрнуть за во́лосы;

2. прям., перен., разг. щипну́ть; см. ску́бці 2, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычаса́ць 1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., каго-што.

Расчасаць, прыгладзіць грэбенем (валасы). [Ніна] спехам памылася празрыстай свежай вадою, выцерла твар і рукі ручніком і хуценька прычасала скалмачаныя валасы. Мележ. // Зрабіць якую‑н. прычоску. [Казя] то сноўдалася па пакоях, рэдка калі дазваляючы маці або служанцы памыць і прычасаць яе, то цішком знікала з дому. Брыль.

прычаса́ць 2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Прыладзіць, падагнаць, абчэсваючы. Прычасаць бэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)