Verbum

бу́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая лодка або платформа з парусам, устаноўленая на вузкіх стальных палазках, для катання на лёдзе.

|| прым. бу́ерны, -ая, -ае.

Б. спорт.

вестыбуля́рны, -ая, -ае.

У выразе: вестыбулярны апарат (спец.) — орган у хрыбетных жывёлін і чалавека, які з’яўляецца часткай унутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

во́дпуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. адпусціць.

2. Часовае вызваленне ад працы для адпачынку, лячэння і пад.

Узяць чарговы в.

Знаходзіцца ў водпуску.

Дэкрэтны в.

ву́лей, ву́лея і вулля́, мн. вуллі́ і вуллёў, м.

Спецыяльная скрынка або выдзеўбаная калода для пчол.

Рамачны в.

На пасецы было пятнаццаць вуллёў.

|| прым. вуллёвы, -ая, -ае.

прамысло́васць, -і, ж.

Галіна гаспадаркі — прадпрыемствы, перапрацоўчая сыравіна або нетры для распрацоўкі.

Здабываючая п.

Апрацоўчая п.

Хімічная п.

|| прым. прамысло́вы, -ая, -ае.

Прамысловыя тавары.

П. патэнцыял краіны.

прас, -а, мн. -ы, -аў, м.

Металічная прылада для прасавання адзення, тканіны.

Электрычны п.

Чыгунны п.

|| прым. пра́савы, -ая, -ае і праса́рны, -ая, -ае (спец.).

Прасарная вытворчасць.

прыча́сце, -я, н. і прыча́сць, -і, ж.

1. У вернікаў: віно з кавалачкамі просвіры ў чашы, якое ўжываецца ў царкве для прычашчэння.

2. Тое, што і прычашчэнне.

пупаві́на, -ы, мн. -ы, -він. ж.

Трубкападобны орган, які злучае зародак чалавека (або жывёлы) з целам маці і служыць каналам для жыўлення зародка.

|| прым. пупаві́нны, -ая, -ае.

загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.

Мінныя загароды.

Драцяная з.

2. Агароджа, загарадзь.

Заехаць за загароду.

за́саўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -савак, ж.

Рухомая металічная або драўляная планка на прабоях для запірання дзвярэй.

Зачыніць дзверы на засаўку.

|| прым. за́савачны, -ая, -ае.