рэгенера́тар, ‑а, м.
Спец. Цеплаабменны апарат для рэгенерацыі цяпла, які выкарыстоўваецца пераважна для падагравання паветра або газу ў мартэнаўскіх, доменных і інш. печах, кацельных устаноўках, паравых і газавых турбінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальшкі́ль, ‑я, м.
Спец. Драўляны або металічны брус, прымацаваны пад кілем для засцярогі яго ад пашкоджання пры пасадцы на мель, на каменне, а таксама для надання судну большай устойлівасці.
[Ням. Falschkiel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фаршла́г, ‑а, і ‑у, м.
Спец.
1. ‑у. Адзін або два хутка выкананыя перад асноўнай нотай гукі, якія служаць для меладычнага ўпрыгожання.
2. ‑а. Вяроўка для нацягвання пярэдняга паруса.
[Ням. Vorschlag.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сем’яні́н, ‑а, м.
1. Сямейны чалавек. Для рабочага трэба тое, каб ён працаваў не больш 8 гадзін у суткі, маючы час для адпачынку, для свайго развіцця, для карыстання сваімі правамі, як чалавека, як сем’яніна, як грамадзяніна. Ленін. Падумаць толькі... Сем’янін, А вырабляе... Жах адзін! Здавалася, Касы пачырванее, Але вось чырванець не ўмее. Корбан. // Чалавек, які мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці. А на наступным прыпынку сеў і Вадзім. Ён здалёк ужо ўсміхаўся Міколу, паказваючы яму вялікую гаспадарчую сумку. — Раблюся прыкладным сем’янінам. Гаўрылкін.
2. Разм. Член сям’і. Новы сем’янін ляжаў у калясцы на высокіх рысорках. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змясці́ць, змяшчу́, зме́сціш, зме́сціць; зме́шчаны; зак.
1. каго-што. Умясціць у сабе.
Клуб не мог з. усіх прысутных.
2. каго-што. Знайсці месца для каго-, чаго-н., умясціць унутр чаго-н.
З. усе рэчы ў шафу.
3. каго-што. Даць памяшканне для жылля, месца каму-, чаму-н.
З. прыезджых у гасцініцу.
З. трусоў у клеткі.
4. каго-што. Аддаць куды-н. для якой-н. мэты.
З. хворага ў бальніцу.
З. грошы ў банк.
5. што. Надрукаваць, апублікаваць.
З. аб’яву ў газеце.
6. каго (што). Звольніць з пасады (разм.).
З. загадчыка.
|| незак. змяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змяшчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
венік / асаджаны: мятла, мяцёлка / для падмятання ў печы: памяло / сцёрты: дзяркач; памяценнік, гальнік (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
грэ́бля, -і, мн. -і, -яў, ж.
Насціл з бярвення ці галля для праезду па гразкім месцы; гаць.
|| памянш. грэ́белька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грэ́йдар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Машына для рыцця канаў, выраўноўвання палатна грунтавых дарог.
2. Дарога, пракладзеная пры дапамозе такой машыны (разм.).
|| прым. грэ́йдарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
духо́ўка, -і, ДМ -хо́ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.
Металічная скрынка ў кухоннай пліце, якая служыць для прыгатавання ежы з дапамогай нагрэтага паветра.
Спячы пірог у духоўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэзадара́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Сродак для маскіроўкі, змяншэння ці паглынання непрыемных пахаў, а таксама прыстасаванне, дзе ўтрымліваецца такі сродак.
|| прым. дэзадара́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)