Verbum

двухзме́нны, -ая, -ае.

Які адбываецца, выконваецца ў дзве змены; працягласцю ў дзве змены.

Двухзменная работа.

Д. заняткі ва ўніверсітэце.

друка́рскі, -ая, -ае.

Які служыць для друкавання, для друку¹.

Друкарская машына.

Д. цэх.

Д. знак.

|| наз. друка́рства, -а, н.

ду́дкі, выкл. (разм.).

Вокліч, які азначае адмаўленне ад чаго-н., нязгоду з чым-н.

Не, брат, д.!

Не ўгаворыш.

дые́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нотны знак, які азначае павышэнне гуку на паўтон.

|| прым. дые́зны, -ая, -ае.

ды́мны, -ая, -ае.

1. Які дыміцца, вылучае многа дыму.

Дымная галавешка.

2. перан. Падобны на дым.

Дымная павалока воблакаў.

дырэкты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. дырэктыва.

2. перан. Катэгарычны, які мае характар дырэктывы.

Дырэктыўныя ўказанні.

|| наз. дырэкты́ўнасць, -і, ж.

евангелі́чны, -ая, -ае.

Які адносіцца да рэлігійных пратэстанцкіх абшчын, што ў сваім веравучэнні кіруюцца толькі тэкстамі Евангелля.

Евангелічная царква.

жураве́ль², -раўля́, мн. -раўлі́, -раўлёў, м.

Прыстасаванне пры калодзежы для даставання вады ў выглядзе доўгага шаста, які служыць рычагом.

жывёла...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да жывёлы, напр.: жывёлабоец, жывёлагадовец, жывёлалячэбніца, жывёланарыхтоўка, жывёлапрамысловец.

заво́блачны, -ая, -ае.

Вельмі далёкі, які знаходзіцца за воблакамі.

Завоблачныя вышыні.

Завоблачныя мары (перан.: далёкія ад жыцця, нерэальныя; іран.).