Verbum

маланадзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога нельга спадзявацца, які не выклікае давер’я.

М. чалавек.

раўні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.

Раўнівы чалавек.

|| ж. раўні́віца, -ы, мн. -ы, -віц.

сто́раж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ахоўвае што-н.; вартаўнік.

Начны с.

стратана́ўт, -а, М -на́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ажыццяўляе палёты ў стратасферу.

трус³, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які лёгка паддаецца пачуццю страху; баязлівец.

фана́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які слепа адцаны толькі сваёй рэлігіі, веры.

2. перан. Чалавек, цалкам адданы якой-н. справе, ідэям і перакананням.

Ф. эстрады.

|| ж. фанаты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

забулды́га, -і, мн. -і, -ды́г, м. (разм., пагард.).

Шалапутны чалавек, які спіўся, вядзе амаральнае жыццё.

крыхабо́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, схільны да крыхаборства.

|| прым. крыхабо́рскі, -ая, -ае.

кава́рны, -ая, -ае.

Які вызначаецца каварствам, схільны да яго.

К. чалавек.

|| наз. кава́рнасць, -і, ж.

вульгарыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які вульгарызуе што-н.

|| прым. вульгарыза́тарскі, -ая, -ае.