паша́на, -ы, ж.

Павага, якая аказваецца каму-н. грамадствам, людзьмі.

Быць у пашане.

Адносіцца да каго-н. з пашанай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакваліфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго (што).

Даць каму-н. новую кваліфікацыю, прафесію.

|| наз. перакваліфіка́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; -го́джаны; зак., каму-чаму.

Задаволіць каго-н., зрабіўшы яму што-н. прыемнае; улагодзіць.

Д. гасцям.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспе́ка, -і, ДМ -пе́цы, ж.

Становішча, пры якім ніхто і нішто не пагражае каму-, чаму-н.

Міжнародная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляжа́цца, -жы́цца; безас., незак., каму, звычайна з адмоўем (разм.).

Пра наяўнасць жадання ці магчымасці ляжаць.

Нешта яму не ляжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак. і незак., каму-чаму.

Аддаць (аддаваць) салют.

|| зак. адсалютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́кід, -у, М -кідзе, м.

1. гл. закінуць.

2. мн. -ы, -аў. Напамінанне, лёгкі папрок.

Зрабіць з. каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стая́цца, стаі́цца; безас.; незак., каму (пераважна з адмоўем).

Пра нежаданне або немагчымасць стаяць на месцы.

Запрэжанаму каню не стаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надакляро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму.

Разм. Наабяцаць многа чаго‑н. каму‑н. Нахлябіч.. надакляроўваў .. [Паўлючку] і дрэва на хату, і яшчэ там нечага. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пресыща́ть несов., уст.

1. (пищей) перако́рмліваць; (обкармливать) абко́рмліваць;

2. (перенасыщать) спец. перанасыча́ць;

родники́ пита́ют и пресыща́ют по́чву крыні́цы жы́вяць і перанасыча́юць гле́бу;

3. (кого) перен. збры́дваць (каму), абры́дваць (каму), надакуча́ць (каму); (да адва́лу) здаво́льваць (каго); см. пресы́тить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)