Verbum

ссіве́лы, -ая, -ае.

Які ссівеў (пра валасы).

Ссівелыя скроні.

С. чалавек.

Прыйшлі на свята маладыя і ссівелыя (наз.).

сталя́рны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі дрэва, да работы сталяра.

Сталярныя вырабы.

С. варштат.

С. клей.

стараславя́нскі, -ая, -ае.

Які звязаны з літаратурна-пісьмовай культурай славян эпохі 9—11 стст.

Стараславянская мова.

Стараславянскае пісьменства.

субо́та, -ы, М -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

Шосты дзень тыдня, які папярэднічае нядзелі.

|| прым. субо́тні, -яя, -яе.

суда...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да суда, судовы, напр.: судавыканаўца, судавядзенне, сударэвізійны.

суме́сны, -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца разам; агульны.

Сумесная апрацоўка зямлі.

Сумесна (прысл.) абмеркаваць план.

|| наз. суме́снасць, -і, ж.

суразме́рны, -ая, -ае.

Які адпавядае чаму-н. па велічыні, памерах; прапарцыянальны.

Выдаткі суразмерныя заработку.

|| наз. суразме́рнасць, -і, ж.

счы́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто счытвае які-н. тэкст.

|| ж. счы́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

сы́граны, -ая, -ае.

Які вызначаецца зладжанасцю ў працэсе ігры.

С. аркестр.

Сыграная футбольная каманда.

|| наз. сы́гранасць, -і, ж.

тачы́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца навострываннем рэжучых інструментаў.

|| ж. тачы́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.