свідрава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свідравання. Свідравальныя работы. // Прызначаны для свідравання. Свідравальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такела́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да такелажу; прызначаны для такелажу. Такелажнае абсталяванне. Такелажныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тынкава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тынкавання. Тынкавальныя работы. // Прызначаны для тынкавання. Тынкавальны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізо́рг, ‑а, м.

1. Тое, што і фізрук.

2. Грамадскі арганізатар спартыўнай работы ў калектыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хронаметра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хронаметражу, звязаны з хронаметражам. Хронаметражныя работы. Хронаметражныя назіранні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаізаляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цеплаізаляцыі, прызначаны для цеплаізаляцыі. Цеплаізаляцыйныя матэрыялы. Цеплаізаляцыйныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмаліро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эмаліроўкі; прызначаны для эмаліроўкі. Эмаліровачная вытворчасць. Эмаліровачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаробны, уласнай работы / пра тканіну: саматканы, даматканы; самадзялковы, самадзелкавы (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

гастралёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Артыст на гастролях.

2. перан. Пра таго, хто пастаянна мяняе месца работы, пра выпадковага работніка (разм., неадабр.).

|| ж. гастралёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. гастралёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Апрацаваць пілою, напільнікам.

А. бервяно.

|| незак. апіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апіло́ўванне, -я, н. і апіло́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. апіло́вачны, -ая, -ае.

А. станок.

Апіловачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)