аднафамі́лец, ‑льца,
Той, хто мае з кім‑н. няродным аднолькавае прозвішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднафамі́лец, ‑льца,
Той, хто мае з кім‑н. няродным аднолькавае прозвішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наго́нка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
несумяшча́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўздага́д,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няпло́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не прыносіць, дае мала пладоў.
2. Які не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднагля́дны, ‑ая, ‑ае.
У дарэвалюцыйнай Расіі — які знаходзіўся пад наглядам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́пла,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цаца́нка, ‑і,
У выразе: абяцанка — цацанка, а дурню радасць — прыказка, сэнс якой у тым, што дурань радуецца абяцанню, якое
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэрвепадо́бны, ‑ая, ‑ае.
Падобны на чарвяка, які мае знешні выгляд чарвяка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)