інкрымінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
Абвінаваціць (абвінавачваць), прад’явіць (прад’яўляць)
[Ад лац. incriminare — абвінавачваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інкрымінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
Абвінаваціць (абвінавачваць), прад’явіць (прад’яўляць)
[Ад лац. incriminare — абвінавачваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
благоволи́ть
◊
благоволи́те (с неопр.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стесня́ть
1.
2. (ограничивать) абмяжо́ўваць;
3. (затруднять) перашкаджа́ць (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пасава́ць ’падыходзіць, адпавядаць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спадо́ба: да спадо́бы (быць, прыйсціся) ‘спадабацца, быць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сіні́ца, ‑ы,
Пеўчая птушка атрада вераб’іных са стракатым апярэннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
небяспе́ка, -і,
Стан, становішча, якое пагражае
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пабаро́цца, -бару́ся, -бо́рашся, -бо́рацца; -бары́ся;
Аказваць супраціўленне
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасава́ць¹, 1 і 2
Падыходзіць, адпавядаць
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патурбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны;
Прычыніць некаторы клопат, неспакой, турботы
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)