павыпа́рвацца, ‑аецца; зак.

Выпарыцца — пра ўсё, многае. Уся вада павыпарвалася. Бочкі добра павыпарваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвесіць.

•••

Язык добра падвешаны гл. язык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наніза́цца, ‑ніжацца; зак.

Накалоцца, насадзіцца на нітку, дрот і пад. Каралі добра нанізаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее добра пісаць і чытаць; малапісьменны. Напаўпісьменны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапячы́ся, ‑пячэцца; пр. недапёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

Не зусім добра прапячыся. Пірагі недапякліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўпісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее добра пісаць і чытаць; малапісьменны. Паўпісьменны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Зрабіцца вэнджаным. Шынка добра правэндзілася.

2. Вэндзіцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праква́сіцца, ‑квасіцца; зак.

Стаць квашаным, закіснуць да гатоўнасці (для ежы). Капуста добра праквасілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што.

Зрабіць квашаным, даць добра ўкіснуць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амінакісло́ты, ‑аў.

Арганічныя кіслоты — бясколерныя крышталічныя рэчывы, большасць якіх добра раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)