Verbum

звышчалаве́к, -а, мн. звышчалаве́кі, -аў, м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.

гара́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Фізічная або юрыдычная асоба, а таксама дзяржава, якая дае гарантыю ў чым-н.

ваеннаслу́жачы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

|| ж. ваеннаслу́жачая, -ай, мн. -ыя, -ых.

учо́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая вядзе ўлік чаго-н.

У. палявой брыгады.

|| ж. учо́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

саўлада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая сумесна з кім-н. валодае чым-н.

|| ж. саўлада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

падда́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая знаходзіцца ў падданстве якой-н. манархічнай дзяржавы.

|| ж. падда́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

падпо́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая займаецца падпольнай дзейнасцю.

|| ж. падпо́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падпо́льшчыцкі, -ая, -ае.

падхару́нжы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У казацкіх войсках царскай арміі: званне, роўнае падпрапаршчыку, а таксама асоба, якая мела гэта званне.

прэла́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

У каталіцкай і некаторых пратэстанцкіх цэрквах: вышэйшая духоўная асоба.

|| прым. прэла́цкі, -ая, -ае.