бесхара́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка паддаецца чужому ўздзеянню; бязвольны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесхара́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка паддаецца чужому ўздзеянню; бязвольны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязво́блачны, ‑ая, ‑ае.
1. Ясны, без воблакаў. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дванаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Узростам у дванаццаць год. 
2. Працягласцю ў дванаццаць год. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віхля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анке́та, ‑ы, 
Апытальны ліст для збору пэўных звестак. 
[Фр. enquête.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргументава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; 
Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.). 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абку́раны, ‑ая, ‑ае.
1. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблаву́х, ‑а, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
або́знік, ‑а, 
Возчык у абозе; вазак, фурман. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вясту́н, вестуна, 
Той, хто сваім з’яўленнем нагадвае пра набліжэнне чаго‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)