Verbum

галаварэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Адчайны чалавек (пра сарвігалаву, бандыта і пад.).

упра́ўны, -ая, -ае.

Спрытны і жвавы ў рабоце.

У. чалавек.

|| наз. упра́ўнасць, -і, ж.

хітрава́ты, -ая, -ае.

Трохі хітры або які сведчыць пра хітрасць.

Х. чалавек.

Хітраватая ўсмешка.

хлю́пік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., зневаж.).

Бязвольны, нікчэмны, маладушны чалавек.

Нікчэмны х.

хударля́вы, -ая, -ае.

Сухарлявы, крыху худы.

Х. чалавек.

Х. твар.

|| наз. хударля́васць, -і, ж.

целаахо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ахоўвае і пастаянна суправаджае каго-н.

паспе́шлівы, -ая, -ае.

Схільны спяшацца, хуткі.

П. чалавек.

Паспешлівыя меркаванні.

|| наз. паспе́шлівасць, -і, ж.

плагія́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца плагіятам.

|| прым. плагія́тарскі, -ая, -ае.

рэкеці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца рэкетам.

|| прым. рэкеці́рскі, -ая, -ае.

слаба́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., неадабр.).

Слабы ў якіх-небудзь адносінах чалавек.