засма́жыцца, ‑жыцца; зак.

Прыгатавацца ў выніку смажання (пра страву). Мяса добра засмажылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які добра прапускае праз сябе ваду. Водапранікальныя пласты зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вастрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Добра навастрыць, зрабіць вострым. Вывастрыць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мешаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Добра перамяшаць. Вымешаць цэмент з пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак.

1. што. Кусаючы, раздзяліць на часткі.

Р. арэх.

2. перан., каго-што. Распазнаць, добра ўведаць (разм.).

Я даўно раскусіў гэтага чалавека.

Р. задуму хітраца.

|| незак. раску́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раску́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́таць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Старанна закручваць, загортваць у што-н., добра ўкрываць.

Х. дзіця ў коўдрачку.

|| зак. заху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| звар. ху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца; зак. заху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца.

|| наз. ху́танне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яе́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. яйцо.

2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі, а таксама адзін з органаў унутранай сакрэцыі ў чалавека і млекакормячых.

◊

Як яечка (разм.) — пра што-н. добра зробленае, прыгожае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Не са́ма то (ni sáma to) ’не надта добра’ (Варл.). Да са́мы (гл.) у градацыйным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поря́дочно​I нареч. (много) даво́лі (-такі) шмат (мно́га); нішто́ сабе́; (значительно) зна́чна; (хорошо) даво́лі (-такі) до́бра; ла́дна; (достаточно) даво́лі, до́сыць;

ждать пришло́сь поря́дочно чака́ць давяло́ся даво́лі (-такі) до́ўга;

я поря́дочно уста́л я до́бра-такі стамі́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыво́стрываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Добра навастрыць усё, многае. Павывострываць нажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)