Verbum

спо́ры, спор і спо́раў, адз. спо́ра, -ы, ж.

Зачаткі некаторых раслінных арганізмаў, а таксама некаторых прасцейшых жывёл, што служаць для размнажэння.

|| прым. спо́равы, -ая, -ае.

старцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Асоба, якая дае сігнал старту.

2. Прыстасаванне ў рухавіках унутранага згарання, якое служыць для механічнага запуску іх.

сто́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. стол.

2. Стол для наведвальнікаў у рэстаране, сталовай, кафэ і пад. (разм.).

Афіцыянт бярэ заказы ля століка.

судкі́, -о́ў.

Прыстасаванне для пераноскі ежы ў выглядзе некалькіх каструль, пастаўленых адна на адну і змацаваных агульнай ручкай.

Абед у судках.

|| прым. судко́вы, -ая, -ае.

суко́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Абрэзак сукна або іншай шарсцяной тканіны, якая ўжываецца для чысткі, націрання чаго-н.

Пачысціць чаравікі суконкай.

сяме́йны, -ая, -ае.

1. гл. сям’я.

2. Які мае сям’ю (у 1 знач.), не адзінокі.

С. чалавек.

3. Прызначаны для сям’і.

С. вечар у клубе.

торф, -у, м.

Шчыльная маса, якая ўтварылася з рэшткаў перагніўшых балотных раслін, выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для розных тэхнічных мэт.

|| прым. тарфяны́, -а́я, -о́е.

то́рый, -ю, м.

Хімічны радыеактыўны элемент, які выкарыстоўваецца ў ядзернай энергетыцы як сыравіна для атрымання ядзернага паліва.

|| прым. то́рыевы, -ая, -ае і то́рысты, -ая, -ае.

тэрцэ́т, -а, М -цэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Музычны твор для трох выканаўцаў, трох галасоў; трыа.

2. Страфа з трох вершаваных радкоў; трохрадкоўе.

угнае́нне, -я, н.

1. гл. угнаіць.

2. мн. -і, -яў. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю.

Мінеральныя, арганічныя ўгнаенні.

Вывозіць у. на палі.