Verbum

мнага... (гл. многа...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «многа...», калі націск падае на першы склад другога слова, напр.: мнагалюдны, мнагаструнны, мнагаборства.

інтэрнэ́т-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які адносіцца да сеткі інтэрнэт, звязаны з ёй, напр.: і.-аператар, і.-крама, і.-пратакол.

кабель-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кабелю, які з’яўляецца кабелем, напр.: кабель-мачта, кабель-трос, кабель-канат.

ко́ска³, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Знак прыпынку (,), які раздзяляе словы, групы слоў і сказы.

Раздзяліць коскай аднародныя члены сказа.

санты...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: у сто раз менш асноўнай адзінкі, якая названа ў другой частцы слова, напр.: сантыграм, сантыметр.

свежа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) нядаўна, толькі што, напр.: свежавыгалены, свежаскошаны, свежаспечаны;

2) у свежым выглядзе, напр.: свежазамарожаны, свежамарожаны.

закана... (гл. закона...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «закона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: заканадаўчы, заканадаўства.

злу́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, якое ўжыв. для злучэння сказаў і слоў унутры сказа.

|| прым. злу́чнікавы, -ая, -ае.

абракада́бра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (кніжн.).

1. Лацінскае магічнае слова, заклінанне супраць хвароб.

2. Незразумелае слова ці бяссэнсавы, незразумелы набор слоў, бязглуздзіца.

прата... (гл. прота...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «прота...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: пратапоп, прататып.