све́тлы, -ая, -ае.
1. Які ярка свеціць.
Светлая лямпачка.
2. Добра асветлены, яркі.
Светлыя палацы.
С. дзень.
3. Ясны, празрысты.
С. ручаёк.
4. Менш яркі па колеры ў параўнанні з іншымі, не цёмны.
Светлыя валасы.
Светлыя фарбы.
5. Радасны, нічым неазмрочаны, незасмучаны.
Светлая будучыня.
С. ўспамін.
6. Ясны, лагічны, праніклівы.
С. розум.
Светлыя надзеі.
|| наз. све́тласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асляпля́льны, -ая, -ае.
1. Вельмі яркі.
Асляпляльнае сонца.
2. перан. Які робіць моцнае ўражанне (звычайна аб прыгожай знешнасці).
Асляпляльная прыгажосць.
|| наз. асляпля́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
балі́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Вялікі яркі метэор.
[Фр. bolide.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ярчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.
Выш. ст. да прым. яркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антрацы́т, -у, М -цы́це, м.
Лепшы гатунак каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск, вызначаецца вялікай цеплаправоднасцю.
|| прым. антрацы́тавы, -ая, -ае і антрацы́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бро́ский разг. я́ркі, яскра́вы, прыме́тны, прыкме́тны, кі́дкі; (резкий) рэ́зкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кі́дкі, -ая, -ае.
1. Які рэзка кідаецца ў вочы; яркі.
Кідкая сукенка.
2. Ахвочы, схільны да чаго-н.; падатлівы.
Не вельмі к. на размовы.
|| наз. кі́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́бразны, -ая, -ае.
Які змяшчае ў сабе вобразы, паказвае што-н. у вобразах; яскравы, яркі, жывы.
Вобразнае абагульненне ўбачанага.
Гаварыць вобразна (прысл.).
|| наз. во́бразнасць, -і, ж.
В. паэтычнай мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ярчэ́й нареч. сравнит. ст., прям., перен. я́рче, поя́рче; см. я́ркі 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
квяці́сты, -ая, -ае.
1. Пакрыты кветкамі.
Квяцістая сенажаць.
К. верас.
2. 3 узорам у кветкі; яркі, каляровы.
Квяцістая тканіна.
3. перан. Залішне напышлівы (пра мову, стыль і пад.).
К. стыль.
|| наз. квяці́стасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)