фільмаста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Металічная шафа, дзе зберагаюцца рулоны кінафільмаў.

[Ад англ. film — плёнка і грэч. statós — нерухомы, стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да картатэкі. Картатэчная скрынка. Картатэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да посуду, пасуды. Пасудная вытворчасць. Пасудная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўтварэння цягі, вентыляцыі і пад. Выцяжны комін. Выцяжная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохство́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох створак, які мае тры створкі. Трохстворкавая шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гардэробам, прызначаны для гардэробу (у 3 знач.). Гардэробнае аддзяленне. Гардэробная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адзежы; прызначаны для адзежы. Адзежная шафа. Адзежная тканіна. Адзежнае забеспячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́б, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Шафа для адзення.

2. -а. Памяшканне ў грамадскіх будынках для захоўвання верхняга адзення наведвальнікаў.

3. -у. Усё адзенне аднаго чалавека.

Папоўніць г. акцёра.

|| прым. гардэро́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халадзі́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Шафа з халадзільнай устаноўкай.

Трымаць прадукты ў халадзільніку.

2. Збудаванне, прадпрыемства, спецыяльнае памяшканне з паніжанай тэмпературай для захоўвання чаго-н. у холадзе.

Вагон-х.

Прамысловы х.

|| прым. халадзі́льнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буфе́т, -а, М -фе́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Доўгі стол або стойка для продажу закусак і напіткаў, а таксама невялікая закусачная.

Купіць піражок у буфеце.

2. Шафа для посуду, сталовай бялізны, закусак, напіткаў.

|| прым. буфе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)