куба́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Шапка кубанскіх казакоў з плоскім верхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Высокая футравая шапка.

Генеральская п.

Казацкая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невиди́мка

1. невідзі́мка, -кі м., ж.;

ша́пка-невиди́мка ша́пка-невідзі́мка;

2. (шпилька) невідзі́мка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кучо́мка ж. мехова́я ша́пка, папа́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́цікавы в разн. знач. ко́тиковый;

к. про́мысел — ко́тиковый про́мысел;

~вая ша́пка — ко́тиковая ша́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшле́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Шапка, якая закрывае вушы і падбародак і надзяваецца пад каску, шлем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невідзі́мка, -і.

1. ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -мцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -мак. Нябачная істота.

Чалавек-н.

2. ж. Маленькая тонкая шпілька або заколка для жаночай прычоскі.

◊

Шапка-невідзімка — у казках: шапка, якая робіць нябачным таго, хто яе надзене.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цёплая шапка з вушамі (гл. вуха ў 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыля́сты, -ая, -ае.

1. З вялікім казырком.

Брылястая шапка.

2. перан. З вялікай шапкай (пра грыбы).

Брылястыя сыраежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бесказы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шапка з цвёрдым аколышам без казырка.

Матросы ў белых бесказырках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)