царко́ўна-рэлігі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўна-рэлігі́йны |
царко́ўна-рэлігі́йная |
царко́ўна-рэлігі́йнае |
царко́ўна-рэлігі́йныя |
| Р. |
царко́ўна-рэлігі́йнага |
царко́ўна-рэлігі́йнай
царко́ўна-рэлігі́йнае |
царко́ўна-рэлігі́йнага |
царко́ўна-рэлігі́йных |
| Д. |
царко́ўна-рэлігі́йнаму |
царко́ўна-рэлігі́йнай |
царко́ўна-рэлігі́йнаму |
царко́ўна-рэлігі́йным |
| В. |
царко́ўна-рэлігі́йны (неадуш.)
царко́ўна-рэлігі́йнага (адуш.) |
царко́ўна-рэлігі́йную |
царко́ўна-рэлігі́йнае |
царко́ўна-рэлігі́йныя (неадуш.)
царко́ўна-рэлігі́йных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўна-рэлігі́йным |
царко́ўна-рэлігі́йнай
царко́ўна-рэлігі́йнаю |
царко́ўна-рэлігі́йным |
царко́ўна-рэлігі́йнымі |
| М. |
царко́ўна-рэлігі́йным |
царко́ўна-рэлігі́йнай |
царко́ўна-рэлігі́йным |
царко́ўна-рэлігі́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
царко́ўна-схаласты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўна-схаласты́чны |
царко́ўна-схаласты́чная |
царко́ўна-схаласты́чнае |
царко́ўна-схаласты́чныя |
| Р. |
царко́ўна-схаласты́чнага |
царко́ўна-схаласты́чнай
царко́ўна-схаласты́чнае |
царко́ўна-схаласты́чнага |
царко́ўна-схаласты́чных |
| Д. |
царко́ўна-схаласты́чнаму |
царко́ўна-схаласты́чнай |
царко́ўна-схаласты́чнаму |
царко́ўна-схаласты́чным |
| В. |
царко́ўна-схаласты́чны (неадуш.)
царко́ўна-схаласты́чнага (адуш.) |
царко́ўна-схаласты́чную |
царко́ўна-схаласты́чнае |
царко́ўна-схаласты́чныя (неадуш.)
царко́ўна-схаласты́чных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўна-схаласты́чным |
царко́ўна-схаласты́чнай
царко́ўна-схаласты́чнаю |
царко́ўна-схаласты́чным |
царко́ўна-схаласты́чнымі |
| М. |
царко́ўна-схаласты́чным |
царко́ўна-схаласты́чнай |
царко́ўна-схаласты́чным |
царко́ўна-схаласты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
царко́ўна-тэалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўна-тэалагі́чны |
царко́ўна-тэалагі́чная |
царко́ўна-тэалагі́чнае |
царко́ўна-тэалагі́чныя |
| Р. |
царко́ўна-тэалагі́чнага |
царко́ўна-тэалагі́чнай
царко́ўна-тэалагі́чнае |
царко́ўна-тэалагі́чнага |
царко́ўна-тэалагі́чных |
| Д. |
царко́ўна-тэалагі́чнаму |
царко́ўна-тэалагі́чнай |
царко́ўна-тэалагі́чнаму |
царко́ўна-тэалагі́чным |
| В. |
царко́ўна-тэалагі́чны (неадуш.)
царко́ўна-тэалагі́чнага (адуш.) |
царко́ўна-тэалагі́чную |
царко́ўна-тэалагі́чнае |
царко́ўна-тэалагі́чныя (неадуш.)
царко́ўна-тэалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўна-тэалагі́чным |
царко́ўна-тэалагі́чнай
царко́ўна-тэалагі́чнаю |
царко́ўна-тэалагі́чным |
царко́ўна-тэалагі́чнымі |
| М. |
царко́ўна-тэалагі́чным |
царко́ўна-тэалагі́чнай |
царко́ўна-тэалагі́чным |
царко́ўна-тэалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
царко́ўна-эты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўна-эты́чны |
царко́ўна-эты́чная |
царко́ўна-эты́чнае |
царко́ўна-эты́чныя |
| Р. |
царко́ўна-эты́чнага |
царко́ўна-эты́чнай
царко́ўна-эты́чнае |
царко́ўна-эты́чнага |
царко́ўна-эты́чных |
| Д. |
царко́ўна-эты́чнаму |
царко́ўна-эты́чнай |
царко́ўна-эты́чнаму |
царко́ўна-эты́чным |
| В. |
царко́ўна-эты́чны (неадуш.)
царко́ўна-эты́чнага (адуш.) |
царко́ўна-эты́чную |
царко́ўна-эты́чнае |
царко́ўна-эты́чныя (неадуш.)
царко́ўна-эты́чных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўна-эты́чным |
царко́ўна-эты́чнай
царко́ўна-эты́чнаю |
царко́ўна-эты́чным |
царко́ўна-эты́чнымі |
| М. |
царко́ўна-эты́чным |
царко́ўна-эты́чнай |
царко́ўна-эты́чным |
царко́ўна-эты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кансісто́рыя, -і, ж.
1. Царкоўна-адміністрацыйны і царкоўна-судовы орган пры епархіяльным архірэі ў дарэвалюцыйнай Расіі.
2. У каталіцкай царкве: нарада, савет кардыналаў які ўзначальвае Папа Рымскі.
|| прым. кансісто́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мітрапо́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.
Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
епа́рхія, -і, ж.
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап (архірэй).
|| прым. епархія́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іера́рх, ‑а, м.
Царкоўна-афіцыйная назва епіскапа.
[Ад грэч. hierarchēs — свяшчэнны кіраўнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
епа́рхія, ‑і, ж.
Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка ў праваслаўнай, каталіцкай і англіканскай цэрквах.
[Грэч. eparchía.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мітрапо́лія, ‑і, ж.
Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт, а таксама галоўны горад гэтай акругі.
[Грэч. mētropolis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)