стэрыліза́тар, ‑а,
1. Апарат для стэрылізацыі (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэрыліза́тар, ‑а,
1. Апарат для стэрылізацыі (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пекці́ны, ‑аў;
Група арганічных рэчываў, якія змяшчаюцца ва ўсіх раслінных арганізмах, галоўным чынам пладах і караняплодах.
[Грэч. pēktós — зацвярдзелы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крухма́л, ‑у,
1. Вуглявод асобага саставу, які ўтвараецца ў зялёных частках большасці раслін і адкладваецца ў клубнях, насенні, лісці ў выглядзе зярнят.
2. Белы парашок без смакавых якасцей, які атрымліваецца з некаторых раслін (прымяняецца ў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геагра́фія, ‑і,
1. Комплекс навук, якія апісваюць прыродныя ўмовы, размяшчэнне вытворчасці, умовы і асаблівасці яе развіцця ў розных краінах і раёнах.
2. Апісанне пашыранасці чаго‑н. на зямной паверхні або ў якой‑н. мясцовасці.
[Ад грэч. gē — зямля і gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эсе́нцыя, ‑і,
1. Канцэнтраваны раствор або моцны настой якога‑н. лятучага рэчыва, які ўжываецца ў
2.
[Ад лац. essentia — сутнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дро́жджы, дражджэй;
Род аднаклетачных мікраскапічных грыбоў, якія выклікаюць браджэнне, а таксама рэчыва з такіх грыбоў, якое прымяняецца ў хлебапячэнні, прыгатаванні піва і пад.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпрыц, ‑а,
1. Медыцынскі інструмент для ўвядзення ў арганізм лекавых рэчываў, а таксама для адсмоктвання з поласцей вадкасці, які мае выгляд цыліндра з поршнем і іголкай.
2.
[Ням. Spritze.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіслата́, ‑ы́,
1. Уласцівасць кіслага.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)