блудні́ца, ‑ы, ж.
Уст. Жанчына лёгкіх паводзін, распусніца. На Захараўскай вуліцы Дзень як уздзене чорны халат, Толькі песня чуваць блудніцы. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фе́льчарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фельчара; належыць фельчару. Фельчарскі пункт. Фельчарскі халат. □ Алаіза шчыра выконвала свае фельчарскія абавязкі. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усцягну́ць сов.
1. (наверх) втащи́ть, встащи́ть;
у. мех на вы́шкі — втащи́ть (встащи́ть) мешо́к на черда́к;
2. разг. (надеть с трудом) натяну́ть, напя́лить;
у. панчо́ху — натяну́ть чуло́к;
у. хала́т — напя́лить хала́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маскіро́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для маскіроўкі. Маскіровачны халат. □ Праз акно відаць былі перон і станцыйны будынак, .. рабы ад маскіровачнай фарбы. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хала́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да халата; прызначаны на халат. Халатная махровая тканіна.
2. Нядобрасумленны, нядбайны. Халатныя адносіны да справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дама́шні в разн. знач. дома́шний;
д. тэлефо́н — дома́шний телефо́н;
~нія непрые́мнасці — дома́шние неприя́тности;
д. хала́т — дома́шний хала́т;
лячы́цца ~німі сро́дкамі — лечи́ться дома́шними сре́дствами;
~няя жывёла — дома́шние живо́тные;
○ д. а́рышт — дома́шний аре́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пупы́рыцца, ‑рыцца; незак.
Абл. Пакрывацца пупырышкамі, быць пакрытым пупырышкамі. У жанчыны — перапэцканыя ў кроў рукі, халат, нават нос, а плечы пупырацца «гусінай скурай». Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дама́шні, -яя, -яе.
1. Які адносіцца да дома, сям’і, прызначаны для карыстання дома.
Д. тэлефон.
Д. халат.
2. Зроблены, прыгатаваны дома або прызначаны для выканання дома.
Д. хлеб.
Дамашняе заданне.
3. Сямейны, прыватны.
Дамашняе выхаванне.
4. Свойскі, не дзікі.
Дамашнія жывёлы.
5. у знач. наз. дама́шнія, -іх. Члены сям’і (разм.).
Нашы дамашнія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паро́ць², пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак., што.
1. Разразаць, раз’ядноўваць па швах (сшытае).
П. стары халат.
2. У выразах: пароць глупства (разм.) — рабіць або гаварыць абы-што; пароць гарачку (разм., неадабр.) — рабіць што-н. неабдумана, паспешліва.
|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 1 знач.).
|| наз. по́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паранджа́, ‑ы, ж.
Шырокі доўгі халат з валасяной сеткай, якой мусульманскія жанчыны ў Сярэдняй Азіі закрывалі твар ад чужых людзей. Ісламскае цемрашальства закрывалі твар жанчыны.. паранджой. «Работніца і сялянка».
[Араб. farānğa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)