фізіягра́фія, ‑і, ж.

Уст. Тое, што і фізічная геаграфія (навука, якая вывучае зямную паверхню, яе клімат, раслінны і жывёльны свет).

[Ад грэч. physike — прырода і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магу́тнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. магутны.

2. Фізічная велічыня, якая паказвае адносіны работы да часу, на працягу якога яна выконваецца.

М. электрастанцыі.

3. мн. Вытворчыя аб’екты (электрастанцыі, заводы, машыны).

Новыя энергетычныя магутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́рна-фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інжыне́рна-фізі́чны інжыне́рна-фізі́чная інжыне́рна-фізі́чнае інжыне́рна-фізі́чныя
Р. інжыне́рна-фізі́чнага інжыне́рна-фізі́чнай
інжыне́рна-фізі́чнае		 інжыне́рна-фізі́чнага інжыне́рна-фізі́чных
Д. інжыне́рна-фізі́чнаму інжыне́рна-фізі́чнай інжыне́рна-фізі́чнаму інжыне́рна-фізі́чным
В. інжыне́рна-фізі́чны (неадуш.)
інжыне́рна-фізі́чнага (адуш.)		 інжыне́рна-фізі́чную інжыне́рна-фізі́чнае інжыне́рна-фізі́чныя (неадуш.)
інжыне́рна-фізі́чных (адуш.)
Т. інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнай
інжыне́рна-фізі́чнаю		 інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнымі
М. інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнай інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хі́міка-фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хі́міка-фізі́чны хі́міка-фізі́чная хі́міка-фізі́чнае хі́міка-фізі́чныя
Р. хі́міка-фізі́чнага хі́міка-фізі́чнай
хі́міка-фізі́чнае		 хі́міка-фізі́чнага хі́міка-фізі́чных
Д. хі́міка-фізі́чнаму хі́міка-фізі́чнай хі́міка-фізі́чнаму хі́міка-фізі́чным
В. хі́міка-фізі́чны (неадуш.)
хі́міка-фізі́чнага (адуш.)		 хі́міка-фізі́чную хі́міка-фізі́чнае хі́міка-фізі́чныя (неадуш.)
хі́міка-фізі́чных (адуш.)
Т. хі́міка-фізі́чным хі́міка-фізі́чнай
хі́міка-фізі́чнаю		 хі́міка-фізі́чным хі́міка-фізі́чнымі
М. хі́міка-фізі́чным хі́міка-фізі́чнай хі́міка-фізі́чным хі́міка-фізі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́дзерна-фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́дзерна-фізі́чны я́дзерна-фізі́чная я́дзерна-фізі́чнае я́дзерна-фізі́чныя
Р. я́дзерна-фізі́чнага я́дзерна-фізі́чнай
я́дзерна-фізі́чнае		 я́дзерна-фізі́чнага я́дзерна-фізі́чных
Д. я́дзерна-фізі́чнаму я́дзерна-фізі́чнай я́дзерна-фізі́чнаму я́дзерна-фізі́чным
В. я́дзерна-фізі́чны (неадуш.)
я́дзерна-фізі́чнага (адуш.)		 я́дзерна-фізі́чную я́дзерна-фізі́чнае я́дзерна-фізі́чныя (неадуш.)
я́дзерна-фізі́чных (адуш.)
Т. я́дзерна-фізі́чным я́дзерна-фізі́чнай
я́дзерна-фізі́чнаю		 я́дзерна-фізі́чным я́дзерна-фізі́чнымі
М. я́дзерна-фізі́чным я́дзерна-фізі́чнай я́дзерна-фізі́чным я́дзерна-фізі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арганіза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. арганізаваць.

2. Грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова.

Прафсаюзная а.

Будаўнічая а.

3. Арганізаванасць, унутраная дысцыпліна, прадуманы, планамерны парадак.

Дакладная а. ў рабоце.

4. Фізічная ці псіхафізічная будова асобнага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геагра́фія ж., в разн. знач. геогра́фия;

фізі́чная г. — физи́ческая геогра́фия;

г. земляро́бства — геогра́фия земледе́лия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэціні́зм, ‑у, м.

1. Прыроджаная разумовая адсталасць і фізічная недаразвітасць, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозгу.

2. перан. Тупасць, абмежаванасць розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэнцыя́л, -у, м.

1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).

2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).

Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́мія, -і, ж.

1. Навука аб складзе, будове, уласцівасцях рэчываў і іх узаемных ператварэннях.

Неарганічная х.

Фізічная х.

2. Якасны склад чаго-н., атрыманы пры дапамозе спецыяльных метадаў і сродкаў.

Х. крыві.

Х. нафты.

|| прым. хімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)