наара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., чаго і без дап.

Узараць нейкую колькасць зямлі.

Н. тысячу гектараў пад азіміну.

|| незак. наво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папа́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Поле, пакінутае на адно лета незасеяным з мэтай паляпшэння глебы пад пасеў азімых.

Узараць п.

Пасвіць жывёлу на папары.

|| прым. папа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропаха́ть сов.

1. праара́ць; (вспахать) узара́ць;

2. (о пропашных культурах) абагна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падваі́ць, ‑дваю, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што і без дап.

Спец. Узараць другі раз. Падваіць папар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Разм. Узараць дадаткова. Падараць яшчэ крыху поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Папа́рыць, попа́рыты, попа́рыть ’узараць восенню для веснавога севу’ (палес., Выг.). Да папа́р (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце, зак., што.

Узараць зямлю вакол чаго‑н. Абараць яблыню. Абараць участак лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узадра́ць, уздзяру́, уздзярэ́ш, уздзярэ́; уздзяро́м, уздзераце́, уздзяру́ць; узадра́ў, -ра́ла; уздзяры́; узадра́ны; зак., што.

1. Адарваць, аддзяліць рыўком угору што-н. добра прымацаванае і пад.

У. маснічыну.

2. Узараць (цаліну, папар і пад.; разм.).

У. дзірван.

|| незак. уздзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)