брысці́ несов. (идти по воде или по высокой траве) брести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабрысці́ сов. (пойти по воде или по высокой траве) побрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травяны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да травы; з’яўляецца травою. Травяное покрыва. Травяны пах. // Прыгатаваны з траў, па травах. Травяная мука. Травяная настойка. // Які жыве ў траве, на траве. Травяная жаба.

2. Які зарос травою, пакрыўся травою. На змярканні [хлопцы] прыйшлі да ракі. І паселі на травяным абрывістым беразе. Брыль.

3. Уласцівы траве, зялёны (пра колер). Сукенка травянога колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пе́траць ’худзець, марнець’ (Сцяшк. Сл.), ’засыхаць на пні (аб траве)’ (зэльв., ЛА, 1). Да пятрэ́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разле́гчыся, -ля́гуся, -ля́жашся, -ля́жацца; разлёгся, -лягла́ся, -ло́ся і-ле́глася; разля́жся; зак. (разм.).

1. Легчы, свабодна раскінуўшыся, разваліўшыся.

Р. на траве пад дубам.

2. перан. Заняць вялікую прастору; раскінуцца.

Блакітнае мора льну разлеглася на гарызонце.

|| незак. разляга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засы́каць сов., прям., перен., разг. зашипе́ть;

у траве́ ~кала змяя́ — в траве́ зашипе́ла змея́;

ён зло́сна ~каў на мяне́ — он зло́стно зашипе́л на меня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабрысці́ сов., разг. (пройти по воде или по высокой траве) пробрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкле́чка, ‑а, н.

Разм. Шкельца (у 1 знач.). Свеціцца шклечка ў зялёнай траве. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муро́г, -рагу́ м.

1. (о траве) мурава́ ж.;

2. се́но ср. (суходольное)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і паўзці (у 1 і 2 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём ці не ў адным напрамку.

П. па траве.

П. перад кім-н. (перан.: прыніжацца).

|| наз. по́ўзанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)