Verbum

урага́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вецер разбуральнай сілы.

Па Палессе прайшоў у.

У. вайны (перан.). Пранесціся ўраганам (перан.: імкліва).

|| прым. урага́нны, -ая, -ае.

Вецер ураганнай сілы.

У. абстрэл (бесперапынны, моцны на працягу значнага часу).

жыві́льны, -ая, -ае (разм.).

Які жывіць, мацуе сілы.

Жывільныя рэчывы.

|| наз. жыві́льнасць, -і, ж.

крэшчэ́нда, прысл. (спец.).

У музыцы: мацней, з паступовым нарастаннем сілы гуку.

Музыка гучыць к.

бязво́льны, -ая, -ае.

Які не мае сілы волі, слабахарактарны.

Б. характар.

|| наз. бязво́льнасць, -і, ж.

нату́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Напружыць усе сілы.

Конь натужыўся.

|| незак. нату́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

нясі́лець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Страчваць сілы, станавіцца слабым, бяссільным.

З кожным днём нясілее дзед.

нясі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., каго-што.

Пазбаўляць сілы, рабіць бяссільным.

Нясіліць стома рукі.

сіло́, -а́, мн. сі́лы і (з ліч. 2, 3, 4) сілы́, сі́лаў, н.

1. Прыстасаванне ў выглядзе петляў для лоўлі птушак і дробных жывёлін.

2. перан. Пастка.

Ставіць с. на каго-н.

|| прым. сіло́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).