зрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; зрос, зрасла́, -ло́; зак. (разм.).

1. Зарасці, пакрыцца расліннасцю.

Сцежкі пырнікам зраслі.

2. Вырасці, урадзіць.

Жыта зрасло, як сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́шчына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

1. Шчыліна, вузкае паглыбленне на паверхні.

Сцяна дала трэшчыну.

2. перан. Пра разлад, разыходжанні паміж кім-н.

У іх адносінах утварылася т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спля́міцца, сплямлюся, сплямішся, спляміцца; зак.

Пакрыцца плямамі. Сцяна сплямілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з пашырэннем асноўных фондаў народнай гаспадаркі. Капітальнае будаўніцтва. // Істотны, асноўны, карэнны. Капітальны рамонт.

2. Грунтоўны, важны. Капітальнае навуковае даследаванне.

•••

Капітальная сцяна гл. сцяна.

Капітальныя ўкладанні гл. укладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́йскі кита́йский;

◊ ~кая гра́мата — кита́йская гра́мота;

~кая сцяна́ — кита́йская стена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́мкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замка. Замкавая вежа. Замкавая сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамлёўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крамля. Крамлёўскія куранты. Крамлёўская сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фахве́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фахверка, з’яўляецца фахверкам. Фахверкавая сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Кітая, кітайцаў, належыць ім. Кітайскія рабочыя. Кітайская мова.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў. Кітайская рыбка. Кітайская ружа.

•••

Кітайская грамата гл. грамата.

Кітайская сцяна гл. сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падкоса; які мае падкосы. Падкосная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)