Пра́паршчык ’вайсковец на службе звыш устаноўленага тэрміну ў царскай арміі, самы малодшы афіцэрскі чын’ (ТСБМ). З рус. пра́порщик ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 74), якое ўтворана ад пра́пор ’сцяг’ і калькуе ням. Fähnrich ’прапаршчык’, г. зн. той, хто носіць сцяг’ < Fähne ’сцяг’. Аб рус. слове гл. Фасмер, 3, 354.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўспу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Спушчаны не да канца. Напаўспушчаны сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парламенцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парламенцёра. Парламенцёрскі сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партуга́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Партугаліі, партугальцаў. Партугальскі сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыспусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак., што.

Трохі апусціць, спусціць. Прыспусціць сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміра́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адмірала. Адміральскі сцяг. Адміральскі загад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́мя ср., в разн. знач. сцяг, род. сця́га м.;

◊

высоко́ держа́ть зна́мя чьё (чего) высо́ка трыма́ць сцяг чый (чаго́);

под зна́менем (чего) пад сця́гам (чаго);

встать (стать) под зна́мя (под знамёна) (кого, чего) стаць пад сцяг (пад сцягі́) (каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́чны, -ая, -ае.

1. Які існуе заўсёды, спрадвеку; які не перастае існаваць.

Вечная матэрыя.

Вечныя снягі.

Вечная слава героям.

2. Бестэрміновы.

Перадаць баявы сцяг на вечнае захаванне.

3. Які пастаянна паўтараецца.

Вечныя спрэчкі.

◊

Заснуць вечным сном (кніжн.) — памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́весить​I сов. (повесить) вы́весіць, мног. павыве́шваць;

вы́весить флаг вы́весіць сцяг (флаг).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасця́г ’свабодны, вялікі прастор’ (ТСБМ, Гарэц.). Нульсуфіксальнае ўтварэнне ад прасцяга́ць ’прасціраць, распаўсюджваць’ (Стан.); да цягці (гл.) або да сцяг ’група прадметаў, размешчаных у рад’: сцяг гаравы ’горны хрыбет’ (гл.). Тады першаснае значэнне ’перспектыва’. Укр. простягти́ ’прасцерці, распаўсюдзіць’ разглядаецца як вынік кантамінацыі протягти́ і розтягти́ (ЕСУМ, 4, 607).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)