зада́ча в разн. знач. зада́ча, -чы ж.;

ста́вить свое́й зада́чей ста́віць сваёй зада́чай;

очередна́я зада́ча чарго́вая зада́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяха́ ж., прям., перен. ве́ха;

ста́віць ве́хі — ста́вить ве́хи;

асно́ўныя ве́хі тво́рчасці паэ́та — основны́е ве́хи тво́рчества поэ́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапіра́ць несов., прост.

1. перепира́ть, перета́скивать;

2. перета́лкивать, передвига́ть;

3. (побеждать в споре) переспо́ривать, ста́вить на своём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

городи́ть несов.

1. обл. (ставить забор) гарадзі́ць;

2. (говорить вздор) прост. пле́сці, вярзці́, пляву́згаць;

◊

огоро́д городи́ть агаро́д гарадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́нька I ж. кольцо́ для прикрепле́ния косы́ к косови́щу

ба́нька II ж., мед. ба́нка;

ста́віць ~кі — ста́вить ба́нки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстаўля́цца несов.

1. (ставить что-л. вокруг себя) обставля́ться; см. абста́віцца;

2. страд. обставля́ться; обгоня́ться; обма́нываться; см. абстаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назнача́ць несов.

1. в разн. знач. назнача́ть; (устанавливать — ещё) определя́ть;

2. (ставить метку, знак) намеча́ть;

1, 2 см. назна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назнача́ть несов.

1. назнача́ць, прызнача́ць;

2. (устанавливать) вызнача́ць; назнача́ць; (на должность, работу) назнача́ць, прызнача́ць; (ставить кем-л.) ста́віць; (направлять куда-л.) накіро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намеча́ть несов.

1. (ставить метку) намяча́ць, ме́ціць, зна́чыць, пазнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) намяча́ць; (набрасывать) накіда́ць, накі́дваць;

3. (кандидата) намяча́ць, вызнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обставля́ться

1. (ставить что-л. вокруг себя) разг. абстаўля́цца;

2. (обставлять жилище мебелью) разг. абсталёўвацца; см. обста́виться;

3. страд. абстаўля́цца, абсталёўвацца; абла́джвацца; ашу́квацца; см. обставля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)