Спорт ‘фізічныя і разумовыя практыкаванні, спаборніцтвы’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычана праз рус. спорт або польск. sport. З англ. sport, дзе першапачаткова значыла ‘забава, пацеха’, а з XVII ст. спаборніцтва’. Узнікла праз аферэзу з disport ‘забаўляцца, гуляць’, запазычанага з ст.-франц. desporter (< porter ‘насіць’, параўн. імпарт, экспарт, порт). Гл. Глухак, 572; Сной₂, 738; ЕСУМ, 5, 381.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вадналы́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да водных лыж. Вадналыжны спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёама́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыёаматара, радыёаматарства. Радыёаматарскі спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая лодка або платформа з парусам, устаноўленая на вузкіх стальных палазках, для катання на лёдзе.

|| прым. бу́ерны, -ая, -ае.

Б. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясля́рны спорт. гребно́й;

в. спорт — гребно́й спорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суднамадэ́льны спорт. судомоде́льный;

с. спорт — судомоде́льный спорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяжкаатлеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цяжкай атлетыкі. Цяжкаатлетычны спорт. Цяжкаатлетычныя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашу́т, -а, Му́це, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне для скачка з самалёта ці спуску грузу з купалам, які раскрываецца ў паветры.

|| прым. парашу́тны, -ая, -ае.

П. дэсант.

П. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спорт... (а таксама спарт...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «спартыўны» і ўжыв., калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: спортгарадок, спортабсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веласіпе́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да веласіпеда. Веласіпедны завод. Веласіпедныя камеры. Веласіпедны спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)