дзёрнавы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца дзёрнам. Дзёрнашы пласт. // Зроблены, складзены з дзёрну. Дзёрнавая абшыўка схілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшы́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Сшытыя лісты чыстай паперы ў вокладцы.

Сшыткі ў клетку.

Агульны с.

2. Складзены, але не разрэзаны друкаваны аркуш у кнізе, брашуры і пад. (спец.).

|| прым. сшы́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́йны, -ая, -ае.

1. Прыгожа і прапарцыянальна складзены, з прыгожай фігурай.

С. юнак.

С. стан.

2. Правільна і роўна размешчаны.

Стройныя рады прысад.

3. 3 правільнымі суадносінамі паміж часткамі; паслядоўны.

Стройнае гучанне аргана.

С. хор галасоў.

|| наз. стро́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сло́женный

1. скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны;

2. зня́ты, скі́нуты; см. сложи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́ля, ‑і, ж.

Абл. Тоўстая дошка; дылёўка. Праз вузкія шчыліны паміж дыль, з якіх былі складзены сцены .., свяціў ранні прамень сонца. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да стога, прызначаны для стагоў. Стагавыя вілы. // Складзены ў стог, які ляжыць у стозе. Стагавое сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохмо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які карыстаецца трыма мовамі пастаянна як раўнапраўнымі, раўнацэннымі. Трохмоўны горад.

2. Напісаны, складзены на трох мовах. Трохмоўны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагачле́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з некалькіх або многіх членаў, частак, элементаў.

2. У матэматыцы — складзены з сумы або рознасці некалькіх адначленаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Добра складзены, дужы, ладны. У дзвярах карчомнай стадолы з’явіўся складзісты чалавек, у юхтовых ботах, у суконнай свіце да пят. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катало́г, ‑а, м.

Спіс, сістэматызаваны пералік прадметаў (кніг, карцін, музейных экспанатаў і пад.), складзены ў пэўным парадку. Бібліятэчны каталог кніг. Алфавітны каталог. Сістэматычны каталог. Фондавы каталог.

[Ад грэч. katálogos — спіс, пералік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)