захо́пліваць несов.

1. (силой овладевать кем-, чем-л.) захва́тывать;

2. (брать с собой) захва́тывать;

3. (уводить, уносить куда-л.) увлека́ть;

4. застава́ть, захва́тывать, застига́ть;

5. (заставать) захва́тывать, застига́ть;

1-5 см. захапі́ць 1-3, 5, 7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загара́цца несов.

1. (начинать гореть) загора́ться; (внезапно зажигаться — ещё) воспламеня́ться, вспы́хивать;

2. (начинать светиться) зажига́ться, загора́ться;

3. перен. загора́ться, вспы́хивать;

4. перен. (увлекаться чем-л.) загора́ться, воодушевля́ться;

5. перен. (начинаться с силой — о чувствах) загора́ться, зажига́ться;

1-5 см. загарэ́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поплеска́ть сов.

1. (о волнах, море и т. п.) паплёскаць, силой) пабі́ць;

2. (резко, отрывисто ударяя) папля́скаць, паплёскаць;

3. (на кого, что) паплю́хаць; (побрызгать) папы́рскаць;

4. (пролить, расплескать) паплю́хаць;

5. (колеблясь в воздухе — о парусах и т. п.) перен. папаласка́цца; см. плеска́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрази́ться сов.

1. (проявиться с силой) вы́бухнуць; (грянуть) гры́мнуць; (подняться) узня́цца;

бу́ря разрази́лась бу́ра ўзняла́ся;

ту́чка разрази́лась дождём з хма́ркі лі́нуў дождж;

война́ разрази́лась вайна́ вы́бухнула;

2. (смехом, бранью и т. п.) пача́ць (рагата́ць, ла́яцца і да таго́ падо́бнае);

разрази́ться прокля́тиями пача́ць пракліна́ць, пача́ць сы́паць праклёны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уры́цца сов.

1. (рылом — о животных) вры́ться, зары́ться;

2. (спрятаться в вырытом углублении или в чём-л. сыпучем) зары́ться;

ён уры́ўся ў се́на і засну́ў — он зары́лся в се́но и засну́л;

3. (с силой врезаться во что-л.) зары́ться;

машы́на ўры́лася ў гразь — маши́на зары́лась в грязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бухнуць сов.

1. взорва́ться;

2. (устремиться наружу) вы́рваться;

по́лымя з ды́мам ~нула з пе́чы — пла́мя с ды́мом вы́рвалось из пе́чи;

3. (внезапно возникнуть, с силой проявиться) вспы́хнуть, разрази́ться;

~нула забасто́ўка — вспы́хнула забасто́вка;

~нула вайна́ — разрази́лась война́;

4. прост. (вывалить, вылить сразу) вы́бухнуть;

в. ваду́ з вядра́ — вы́бухнуть во́ду из ведра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шара́хнуць сов.

1. разг. отхвати́ть, отре́зать;

ш. кава́лак бу́лкі — отхвати́ть (отре́зать) кусо́к бу́лки;

2. разг. (с силой) шара́хнуть, сту́кнуть, уда́рить;

ш. па галаве́ — шара́хнуть (сту́кнуть, уда́рить) по голове́;

3. разг. (выстрелить) шара́хнуть;

ш. з гарма́ты — шара́хнуть из пу́шки;

4. шара́хнуться, ки́нуться, бро́ситься;

ко́ні ~нулі ўбок — ло́шади шара́хнулись (ки́нулись, бро́сились) в сто́рону

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́рный

1. (с бурями) бу́рны;

2. (бушующий) бурлі́вы, бу́рны;

бу́рное мо́ре бурлі́вае (бу́рнае) мо́ра;

бу́рное вре́мя перен. бурлі́вы (бу́рны) час;

3. перен. (проявляющийся с необычной силой) бу́рны;

бу́рные чу́вства бу́рныя пачу́цці;

бу́рный спор бу́рная спрэ́чка;

4. (стремительный) бу́рны, шпа́ркі;

бу́рный рост промы́шленности бу́рны (шпа́ркі) рост прамысло́васці;

бу́рный проце́сс в лёгких бу́рны працэ́с у лёгкіх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отня́ть сов.

1. адня́ць, мног. паадніма́ць; (здоровье — ещё) адабра́ць;

рабо́та отняла́ мно́го вре́мени рабо́та адняла́ шмат ча́су;

отня́ть но́гу мед. адня́ць нагу́;

2. (взять силой) адабра́ць, мног. паадбіра́ць;

отня́ть кни́гу адабра́ць кні́гу;

3. (ребёнка от груди) адня́ць, мног. паадніма́ць, адвучы́ць, мног. паадву́чваць;

4. (вычесть) разг. адня́ць;

5. безл. (парализовать) адня́ць;

о́тня́ло но́гу адняло́ нагу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляце́ць сов.

1. в разн. знач. полете́ть;

2. (летя, удалиться) улете́ть; (о птицах — ещё) упорхну́ть;

3. (об упавшем с силой предмете) полете́ть;

4. перен. (стремительно двинуться) полете́ть, помча́ться;

5. разг. (упасть) полете́ть;

п. з драбі́н — полете́ть с ле́стницы;

6. (оторваться) отлете́ть;

гу́зікі ~це́лі — пу́говицы отлете́ли;

7. разг. (быстро износиться, испортиться) полете́ть;

е́лі падшы́пнікі — полете́ли подши́пники

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)