самле́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў прытомнасць.

2. Здранцвелы, сшэрхлы.

Самлелая рука.

3. Знясілены ад працы, спёкі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́ющий

1. прич. які́ (што) кара́е;

2. прил. кара́ючы;

кара́ющая рука́ кара́ючая рука́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руплі́вы

1. забо́тливый, рачи́тельный;

2. стара́тельный, усе́рдный, приле́жный;

~вая рука́ — забо́тливая рука́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́ревязь ж. пе́равязь, -зі ж.; тальма́х, -ха́ м.;

рука́ на пе́ревязи рука́ на пе́равязі (тальмаху́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́ючы

1. прич. кара́ющий;

2. прил. кара́ющий;

~чая рука́ — кара́ющая рука́;

3. деепр. кара́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натру́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Стаміцца, прыйсці ў хваравіты стан (ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.).

Рука натрудзілася.

Н. на спякоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́хлы, -ая, -ае.

1. Які распух.

Распухлая рука.

2. перан. Які моцна павялічыўся ў памерах, аб’ёме (разм.).

Р. штат.

|| наз. распу́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жы́лісты

1. жи́листый;

~тая рука́ — жи́листая рука́;

2. (худощавый) жи́листый; сухопа́рый;

3. разг. (сильный) жи́листый; выно́сливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адня́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -німецца і ады́мецца; -ня́ўся, -няла́ся, -ло́ся; зак.

Страціць здольнасць рухацца, варушыцца.

Рука аднялася.

Ногі адняліся.

|| незак. адніма́цца, -а́ецца і адыма́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад караць.

2. Дзеепрысл. незак. ад караць.

•••

Караючая рука гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)