Verbum

рабаці́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Пакрывацца рабізной, быць рабым ад чаго-н.; мільгацець рознымі колерамі.

Ад ветру рабацінілася рака.

глыбакаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны, глыбокі, па якім могуць хадзіць судны.

Глыбакаводная рака.

2. Які жыве або знаходзіцца на глыбіні ў вадзе.

Глыбакаводная фаўна.

крэве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікі ядомы марскі рак; мяса гэтага рака.

Салат з крэветак.

|| прым. крэве́тачны, -ая, -ае.

Крэветачнае масла.

выто́к, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.

Ад вытоку да вусця.

2. перан., чаго. Пачатак, першакрыніца чаго-н.

Вытокі культуры.

перапо́ўніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

Напоўніцца звыш меры.

Рака перапоўнілася вадой.

Сэрца перапоўнілася радасцю (перан.).

|| незак. перапаўня́цца, -я́ецца.

|| наз. перапаўне́нне, -я, н.

ка́нуць, -ну, -неш, -не; кань; зак.

Бясследна знікнуць, прапасці.

К. у нябыт.

◊

Кануць у Лету (кніжн.) — быць забытым, знікнуць назаўсёды, бясследна (у грэчаскай міфалогіі: Лета — рака забыцця).

размы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́е; -мы́ты; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою.

Рака размыла бераг.

|| незак. размыва́ць, -а́е.

|| наз. размыва́нне, -я, н. і размы́ў, -мы́ву, м.